Architekt pokrył całą powierzchnię palcu z drewnem., który uważał za idealny materiał choć w pewnym sensie prymitywny ale także elastyczny, pozwalający na dowolne formowanie, a zarazem starzejący się. Drewno pod wpływem warunków zewnętrznych ulega patynowaniu, szarzeniu, srebrzeniu. Efekt ten miał pobudzać studentów do refleksji nad tymczasowym charakterem pracy nad przemijaniem.
Inspiracją dla projektu parku była kartka papieru złożona w wachlarz, a powstało coś co przypomina plisowane dywany całe z drewna. Drewniane chodniki zostały tak uformowane, że spełniają wszystkie funkcje, które sa nieodzowne w parku to jest ławki uliczne, ścieżki, donice, kwietniki, a nawet tablice reklamowe.
Mi szczególnie podoba się forma ławek, na których można siedzieć, leżeć, relaksować się w dowolnej pozycji.