Rozrost, ekspansja miasta Jinzhou, położonego niedaleko Pekinu zaowocował powstaniem nowego parku, parku mozaiki oraz powstaniem muzeum ceramiki. Do projektu zaproszono 20 projektantów z różnych stron świata i zlecono im zaprojektowanie różnych kawałków ogrodu, uwzględniając ich własne narodowe style, kulturowe tożsamości. Tak z odłamków szkła, zwanych od czasów imperium rzymskiego mozaiką powstały alejki i ławki parkowe. Mozaiką wyłożono wielkie trójkątne, wielokątne betonowe donice miejskie, z których po części utkany jest cały park. Ponieważ niestety ławek parkowych zbyt wielu nie ma, to do siedzenia służą również boki donic betonowych.

Projekt stanowi paradygmat współczesnego parku miejskiego, który nie jest ani fragmentem naturalnego krajobrazu, ani zagospodarowanym fragmentem miasta, ale połączeniem ich obu. Mozaika Park ma charakter mieszany, łączy architekturę, architekturę krajobrazu i przyrody z designem.

Nieregularna geometria parku jest przestrzennie rozłożona w geometrii trójwymiarowej, gdzie krajobraz i architektura łączą się w 884 nieregularnych płaszczyzn, jakie stanowią wyłożone mozaiką betonowe donice miejskie.

Fotografie: Ben McMillan, Courtesy of Casanova + Hernandez Architects