Sfera publiczna została pomyślana jako progresja przestrzeni odzwierciedlająca historię porcelany, od procesu przemysłowego, produkcji, do tworzenia nowych produktów za pomocą aplikacji graficznych. Pęknięte i nachylone płaszczyzny znajdujących się w parku różnych form przestrzennych przywołują na myśl różne etapy powstawania porcelany, a także wycieki i uszkodzenia porcelany. Te formy nawiązują do historii jednak aktualnie stanowią ważny element małej architektury. Dla dorosłych to piękne współczesne rzeźby, zaś dla dzieci elementy palcu zabaw.

Projekt ma na celu zapewnienie zintegrowanego rozwoju miejskiego poprzez maksymalne wykorzystanie tego co pozostało i wplecenie tego w nowy projekt parku osiągając przy tym znaczne korzyści społeczne i środowiskowe dla szerokiej społeczności.

Nowy park jest bogaty przede wszystkim w miejsca do siedzenia to jest różnego rodzaju siedziska, ławki miejskie, fotele uliczne. Dzięki temu w dowolnym miejscu parku można swobodnie przysiąść i kontemplować dzieło. Ten park to cos w rodzaju alegorii na temat muzeum po dawnej fabryce. Na pamiątki, pozostałości można natknąć się wszędzie. Poprzez ten zabieg to jest umieszczenie bardzo wielu ławek parkowych zapewniono, zagwarantowano, że żaden ważny element parku nie pozostanie nie zauważony. Ławki nie sa rozmieszczone przypadkowo, z każdej rozpościera się widok na coś ważnego, istotnego.

Dawny przemysłowy charakter terenu przypominają również materiały z jakich wykonana została mała architektura to jest niemalowana stal ocynkowana, surowe, wyblakłe drewno i beton.

Cały park jest przyjazny dla pieszych i zachęca do aktywności społecznej. Fot.: Peter Bennetts, Projekt Hassel