Skwer był kiedyś tylko pustą przestrzenia na mapie. Dziś skwerowi przywrócono solidne cechy parku osiedlowego, takie jak ławki do siedzenia, przestrzeń do wpatrywania się, miejsce na zabawę i odpoczynek. Jest to średniej wielkości plac, położony nad rzeką, do codziennego użytku. Punktem centralnym placu jest istniejące wiąz, Ulmus glabra, który jako gatunek nie jest zbyt powszechny z powodu śmierci holenderskiego wiązu. To drzewo zapewnia miejskiej stronie bujną zieleń, dużą objętość i sezonowość.

Drzewo jest wpisane w ramkę z litego granitu, służącą jako donica miejska, ale granitowy kontur donicy służy również do siedzenia. Granitowe obrzeże donicy zostało zaprojektowane do wysokości siedziska ławek parkowych, aby umożliwić nieformalne siedzenie w różnych kierunkach. Na placu ustawiono serie ośmiu bloków z litego granitu, wykrojonych dość nietypowo w celu zaoferowania różnych sposobów ich wykorzystania: do siedzenia / wspinania się / zabawy. Na granitowych blokach pełniących funkcję ławek miejskich, stołów piknikowych, artysta Carl Boutard przymocował rzeźby z brązu w kształcie brązowych replik części roślinnych, które są znaleziskami z tego miejsca.

Przestrzeń ta jest schludna, spójna i cieszy oko. Zdecydowanie zachęca do jej eksplorowania. Aż chce się usiąść na takim bloku/ ławce parkowej i zapatrzeć w dal, dać odpłynąć myślom, odpocząć.

Zdjęcia i Projekt - Thorbjörn Andersson i Sweco Architekci