Przesunięto parking na obrzeża terenu, co pozwoliło na stworzenie dużej, pięknej otwartej przestrzeni. Utworzono sieć ścieżek parkowych łączących parking z budynkami szkolnymi, z rozsianymi luźno wielkimi zielonymi kanapami. Te wielkie siedziska publiczne to po prostu trawniki, które zostały podniesione, otoczone murkami. Na murkach stworzono siedziska publiczne. Ławki parkowe tyle, że bez oparć, zostały ciekawie wrysowane i stanowią tylko zachętę do skorzystania z pięknego, miękkiego, zielonego trawnika, bo dopiero ten trawnik stanowi prawdziwe siedzisko publiczne dla młodzieży jakie zaplanowano w tym parku.
Podoba mi się niekonwencjonalne, szczególnie jeżeli patrzymy z perspektywy realiów Polski podejście do terenów około szkolnych. Młodzież szkolna też może mieć piękny, estetyczny ciekawie zaprojektowany park, przestrzeń, która zachęca spędzania czasu na świeżym powietrzu nie tylko przy okazji uprawnia sportów.
Projekt Cantonal High School Wil by Robin Winogrond Landschaftsarchitekten wygląda oszczędnie, a moim zdaniem powinien stanowić wzór do naśladowania na zagospodarowanie terenu przyszkolnego małą architekturą.